Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

Πλησιάζει η ώρα

Ξεδιπλώνω τις σκέψεις μου και νοιώθω την ανάγκη να τις μοιραστώ μαζί σας.

Ακούω τελευταία από πολλούς να λένε μια χούντα μας σώζει και το ανησυχητικότερο είναι πως αυτό εκστομίζεται κυρίως από ανθρώπους που βίωσαν την επταετία.

Κανείς βεβαίως δεν επιθυμεί  την επιβολή ενός απολυταρχικού καθεστώτος , στην Ελλάδα το 21ου αιώνα , αλλά ίσως τελικά αυτό που αναζητά ο κόσμος που εκφράζει αυτήν την άποψη,

είναι η δυνατότητα του στρατού για μια επιχείρηση σκούπα του αποτυχιμένου  πολιτικο - κοματικού κατεστημένου.

Η μεσολάβηση του στρατού ως εγγυητής, μιας αναίμακτης ομαλής μετάβασης, σε ένα νέο πολιτικό σύστημα , είναι κάτι αυτονόητο σε χώρες όπως η Αίγυπτος ή η Τουρκία , όχι όμως στην Ελλάδα.

Οπότε αφού ο στρατός είναι καλύτερα να παραμείνει αμέτοχος , οδηγούμαστε ως λύση στην επιβολή μίας λαϊκής χούντας. Όμως ο ορισμός  λαϊκή  χούντα είναι άτοπος.  Δεν μπορεί να είναι χούντα η λαϊκή επιθυμία.

Η λαϊκή βούληση όταν επιβάλετε στην οποιαδήποτε ισχύουσα πολική κατάσταση και την αναιρεί , λέγετε επανάσταση.

Είναι επανάσταση λοιπόν αυτό που βιώνουμε τις τελευταίες μέρες ;  Είναι επανάσταση για επανίδρυση επαναφορά της δημοκρατίας από την κομματική χούντα που βιώνουμε σήμερα ;

Θα μπορούσε αυτή η επανάσταση να τελειώσει με επιτυχία και αναίμακτα;  Δυστυχώς δύσκολα.

Όσο οι 300 και η κυβέρνηση δεν αυτοαναιρούνται, όσο παραμένουν γραπωμένοι στις καρέκλες τους  , αρνούμενοι να αφήσουν τις κουτάλες  , τόσο πλησιάζει η ώρα αυτό να το κάνει ο λαός.

Φώτης Γκαντίνης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου